Նախապես ասեմ, որ սերիալի սյուժեին, դերասանական խաղին ու որակին չեմ անդրադառնա: Համոզված եմ դեռ շատերը կհասցնեն իրենց տեսակետն արտահայտնեն, եթե դեռ չեն արել դա:
Այսօր ընդամենը մի քանի րոպե անցկացնելով համակարգչիս առջև մտածում էի. ՛՛ էս ինչ ա անում ''Դժվար ապրուստը'' odnoklassniki.ru կայքի հետ՛՛: Ամեն քայլափոխին Մերի Մակարյաններ, Միհրան Ծառուկյաններ, Շուշաննա Թովմասյաններ ու. . . էս շարքը էլ չշարունակեմ... Թե չէ, որ սերիալի բոլոր հերոսների անունները թվարկեմ, հաշվելով թե ամեն մեկից քանի հատ կա, կպարզվի որ odnoklassniki.ru-ի կեսը մեր հայկական սերիալից են... Բա լավ են Նոյի անունով խի՞ չեք մի հատ էջ բացում. ՃՃՃ
Տեսնես այդ մարդկանց դու՞ր ա գալիս, որ նրանց անունից այդքան էջեր կան բացված... ՈՒ ընդհանրապես, այդ ֆանատիզմը արդյո՞ք նրանց դուր ա գալիս... Ճիշտ է երկրպագուներ ունենալը , ժողովրդի կողմից սիրված լինելը
շատ կարևոր է յուրաքանչյուր դերասանի համար... Բայց արդյո՞ք արժե այդ աստիճանի ամեն ինչ հասցնել...
Ի՞նչ ա էս աշխարհում ավելի կարևոր հարցեր չկան քննարկելու համար, քան այն թե ո՞վ է ավելի շատ սազում Գոռին՝ Մերին թե Էլենը, կամ արդյո՞ք Մարիցան հոգեբանի աղջիկն է թե ոչ...
Հա հասկացանք, որ Հայաստանում շատ են սերիալների սիրահարները, հասկացանք, որ հետաքրքիր սերիալ է, հասկացանք, որ մեր արդի կյանքն ա բնութագրում... Ու որ մեր պարապ մնացած կանայք ու աղջիկները շատ են սիրում բամբասել ու ուրիշի կյանքով ապրել՝ դա էլ հասկացանք... Շատերը հիմա կասեն մտքներում. ՛՛բայց ես պարապ չեմ՛՛:
Այդ դեպքում ո՞րն ա սերիալով ապրելու իմաստը: Ո՞րն ա այդքան պրիմիտիվ ու միանման էջերի առկայության պատճառը... Թե հիմա արդեն կարևորվում է քանակը, այլլ ոչ թե որակը...
Ու ինչու՞ մարդիկ թողնելով կարևորը ընկնում են անիմաստ ու անարժեք բամբասանքի հետևից...
Իսկապես, որ նույն կերպ շարունակվի մեր կյանքը ավելի ու ավելի կդառնա ՛՛Դժվար ապրուստ՛՛...
0
Տեսնես այդ մարդկանց դու՞ր ա գալիս, որ նրանց անունից այդքան էջեր կան բացված... ՈՒ ընդհանրապես, այդ ֆանատիզմը արդյո՞ք նրանց դուր ա գալիս... Ճիշտ է երկրպագուներ ունենալը , ժողովրդի կողմից սիրված լինելը
շատ կարևոր է յուրաքանչյուր դերասանի համար... Բայց արդյո՞ք արժե այդ աստիճանի ամեն ինչ հասցնել...
Ի՞նչ ա էս աշխարհում ավելի կարևոր հարցեր չկան քննարկելու համար, քան այն թե ո՞վ է ավելի շատ սազում Գոռին՝ Մերին թե Էլենը, կամ արդյո՞ք Մարիցան հոգեբանի աղջիկն է թե ոչ...
Հա հասկացանք, որ Հայաստանում շատ են սերիալների սիրահարները, հասկացանք, որ հետաքրքիր սերիալ է, հասկացանք, որ մեր արդի կյանքն ա բնութագրում... Ու որ մեր պարապ մնացած կանայք ու աղջիկները շատ են սիրում բամբասել ու ուրիշի կյանքով ապրել՝ դա էլ հասկացանք... Շատերը հիմա կասեն մտքներում. ՛՛բայց ես պարապ չեմ՛՛:
Այդ դեպքում ո՞րն ա սերիալով ապրելու իմաստը: Ո՞րն ա այդքան պրիմիտիվ ու միանման էջերի առկայության պատճառը... Թե հիմա արդեն կարևորվում է քանակը, այլլ ոչ թե որակը...
Ու ինչու՞ մարդիկ թողնելով կարևորը ընկնում են անիմաստ ու անարժեք բամբասանքի հետևից...
Իսկապես, որ նույն կերպ շարունակվի մեր կյանքը ավելի ու ավելի կդառնա ՛՛Դժվար ապրուստ՛՛...
Այո...դրա արմատներն ավելի խորն են, քան թվում են.. դա վկայում է մեր երիտասարդների մակարդակի անկման մասին:((
ReplyDelete